Cierpienie i nadzieja Kościoła, temat bolesny i mimo wszystko wzbudzający odwagę do jasnego, pogodnego myślenia o przyszłości, podbudowanego radością w Panu i zaufaniem w Jego moc, okazało się dobrą kanwą tegorocznego spotkania. To zmierzenie się z rzeczywistością, z prawdą, ale też poszukiwanie oparcia w tym, co niezmienne i jedynie pewne, w Słowie Bożym i obietnicach Jezusa Chrystusa. Dlatego celowo wybrane takie a nie inne hasło biblijne na to forum dotknęło w nas dwóch przestrzeni, tej doświadczanej na co dzień, blisko i daleko, i tej metafizycznej, którą czujemy całym sercem: To powiedziałem wam, abyście we mnie pokój mieli. Na świecie ucisk mieć będziecie, ale ufajcie Ja zwyciężyłem świat. J 16,33

Bardzo osobiście podchodząc do tego zagadnienia, zadaję sobie pytanie, czy mam prawo – mimo doświadczenia życiowego i trudnych epizodów – pisać i mówić o cierpieniu Kościoła, zwłaszcza w obliczu obecnych zagrożeń, tragicznego położenia tak wielu chrześcijan w całym świecie, którzy cierpią prześladowania? Oddaję więc głos człowiekowi, który zadaje bardzo ważne pytanie: „Czy miałbyś z czego czerpać, gdybyś znalazł się w rozpaczliwej sytuacji i nie miał ze sobą Biblii?

W magazynie Time przed laty ukazał się artykuł o jeńcach wojennych przetrzymywanych w „Hanoi Hilton”. Więźniowie mieli między innymi wspólnie, z pamięci, zrekonstruować tekst Biblii. W zadaniu uczestniczył każdy, kto był w stanie przypomnieć sobie jakiś werset. Często zastanawiam się, jak gruba była ta Biblia. Jak gruba byłaby moja, gdybym znalazł się w podobnej sytuacji? Spotkałem wielu chrześcijan, którzy spędzili swoje życie w więzieniu z powodu wiary. Ci, którzy pamiętali najwięcej fragmentów z Pisma Świętego, radzili sobie najlepiej. Wang Ming Dao spędził w więzieniu 23 lata. Powiedział: Gdybym wiedział, że spędzę w więzieniu 23 lata, poświęciłbym więcej czasu na uczenie się Biblii na pamięć. Kiedy przyjdzie największa ciemność, co będzie twoją siłą? (Brat Andrew).

Co będzie Twoją, moją siłą w przyszłości, w Kościele, który jest naszym miejscem na ziemi? Pokój w Jezusie – jest gwarantem przetrwania. Jest oczywistością, bez której niemożliwe bywa godne życie i odwaga do bycia świadkiem wiary. O tym rozmawiały luteranki, które przybyły w liczbie 69 do Centrum Luterańskiego w Warszawie z różnych zakątków Polski, w tym goście zagraniczni, przedstawicielki luterańskich Kościołów z Oregonu (USA) – Elaine Fillmore, z Niemiec – Sylvia Herche, ze Słowacji – ks. Livia Mojzsisova i Bożena Schniererova oraz z Czech – Halina Szkanderova.

Uczestniczki spotkania wysłuchały poruszających wykładów: O kobietach z prześladowanego Kościoła – relacji– Open Doors Polska, bp. Jana Cieślara: Kościół – z nadzieją w przyszłość oraz Trójgłosu wspomnień: bp. Jana Szarka, dk. Haliny Radacz, dyr. Małgorzaty Platajs – inicjatorów powołania Ogólnopolskiego Forum Kobiet Luterańskich. Został też odczytany list gratulacyjny Biskupa Kościoła, ks. Jerzego Samca, który z ważnych powodów nie mógł osobiście uczestniczyć w forum.

Odbyły się mini-targi książek i przedmiotów użytkowych wystawionych przez grupę Open Doors, wystawa i możliwość kupna gadżetów reformacyjnych oraz promocja niedawno wydanego pamiętnika ks. bp. J. Szarka „Niosła mnie radość służby. Wspomnienia z czasów przemian”.

W niedzielę panie wzięły udział w nabożeństwie w kościele Św. Trójcy, podczas którego kazanie wygłosiła dk. Małgorzata Gaś, a błogosławieństwa zebranym udzielił zwierzchnik Diecezji Warszawskiej KEA w RP, ks. bp. Jan Cieślar.